อันตัวเรา เองหนอ ก็ไม่มี
ลูกเมียเรา มันจะมี ที่ไหนได้
ทรัพย์ของเรา ก็จะมี ได้อย่างไร
เพราะตัวเอง มันก็ไม่ มีตัวเรา!
ถ้าอย่างนั้น มันมี อะไรเล่า
ดิ้นเร่าเร่า กายใจ ไม่นิ่งอยู่
มันก็เพียง กายใจ ไยไม่ดู
ให้ได้รู้ ว่ากายใจ มิใช่ตน
เป็นแต่เพียง ธรรมชาติ ประหลาดลึก
อาจคิด นึกพูดทำ ตามเหตุผล
ตามธรรมดา ธาตุขันธ์ อันมืดมนต์
อย่าสัปดน หลงว่า”กู” มีอยู่เอยฯ
(พุทธทาส)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น